GAFLETE DÜŞMEYİN
Akşam gelirken gaflete düştük, bir yola saptık, nereye gittiğimizi sonradan fark ettik, gafletten dolayı epeyce bir dolaşıp öyle geldik. Dediğimiz gibi, gaflete düşünce insan epeyce, bazen büsbütün helak oluyor; yoldan çıkıp, uçurumdan düşüp gider. O helak olan imandan olmuş olur, kötü yollara düşmüş olur. Yok, gafletten dolayı başka yola sapan, sonradan fark edip de dönerse epeyce bir eziyet çekmiş olur, rahatsız olur, boşuna vaktini harcamış olur. Hem vaktini hem malını harcar, canını değil de malını. Yani hiçbir işe yaramayan bir şey yapıp da dolaşıp dolaşıp, gene yola gelmiş olan insan epeyce bir sevaptan mahrum olmuş olur. Faziletlerden mahrum olmuş olur, boşuna gitmiş olur.
