ONLAR HAY’DIR
Şeyh Efendi’nin babası Ahmet Adil Efendi’ydi. Babam biraz kırgındı ona. Ne için kırgındı? Çünkü o jenerasyon kandırılmış bir jenerasyondu. Onlar Jön Türk denilen bir tayfa vardı, onlara meraklıydılar. Modaydı o vakit. Onlar ne yaptıysa hepsi peşine düşerdi. Sultanlara buğz etmek, sevmemek en büyük özellikleriydi bu Jön Türkler’in. Onun için Şeyh Efendi çok üzülürdü. Ne yaptılarsa da Jön Türkler’in işleri çok ters giderdi. Allah’ın hikmeti, Osmanlı’nın en zayıf vakti bile şimdiden bin defa daha iyiydi. Şimdikinin en azından yirmi misli mesahası vardı. Dünya hesabını yapar. İşte Şeyh Efendi’nin babasında bu hayranlık vardı. Cumhuriyet, Türkiye falan deyip de o vakit, bütün ailesini Türkiye’de okusunlar diye göndermiş. Türkiye Türkiye diye tutturmuştu dedemiz Allah rahmet eylesin.
